With this publication, to which artists and other authors from the Netherlands and abroad have contributed, choreographer and dancer Anne-Beth Schuurmans hopes to provide insight into the relatively less-known genre of 'theatre for the very young,' From dance and choreography, scenography, and music, the work with and for the very young (0-4 years) is illuminated in various ways. The articles demonstrate how live art contributes to the emancipation and development of both children and artists. The publication also challenges adult spectators (parents and attendants, laypeople and professionals in the arts and education) regarding their views on what dance and theater are, and for whom they are intended. The idea that one must be highly educated or an experienced spectator for interdisciplinary theater, experimental dance, and music is debunked. Interdisciplinary Theater for the Very Young addresses concrete artistic practices, but also provides societal and theoretical frameworks for reflection and analysis. It is written in a language understandable to everyone.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D06

High Shine is boek zes van de groeiende collectie van De Nieuwe Dansbibliotheek en boek nul van de Notebooks die opgezet zijn door de fellows van THIRD, het derde cyclus onderzoeksprogramma van DAS Graduate School, ondersteund door DAS Publishing (lectoraat van de Academie voor Theater en Dans) en gefinancierd door de Quality Funds.

Als co-publicatie van DAS Publishing en De Nieuwe Dansbibliotheek, luidt High Shine een nieuw partnerschap in tussen nieuwe platforms en oude vrienden.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D04

Moderne dans in ontwikkeling geeft een beschrijving van de Opleiding Moderne Dans van de Theaterschool Amsterdam tegen de achtergrond van historische en internationale dansontwikkelingen. Het eerste, historische gedeelte richt zich op de pioniers van de moderne dans in Europa en de Verenigde Staten. Besproken kunstenaars als Delsarte en Dalcroze leggen al aan het einde van de vorige eeuw de basis voor een nieuwe kunstuiting, die naast het academisch ballet inmiddels is uitgegroeid tot een volwaardige en vooral veelzijdige dansvorm. 

Heruitgave uit 1985 van een eindscriptie Theaterwetenschap uit 1984 door Moniek Merkx, die in 1985 door de zakelijk leider van de School voor Nieuwe Dansontwikkeling Aat Hougée werd uitgegeven als eerste deel van een serie. Met een nieuw aanvullend gesprek  van Fransien van der Putt met Moniek Merkx en een verhaal van Jeroen Fabius over de ontwikkeling van SNDO vanaf 1984.

De Nieuwe Dansbibliotheek

#D03

Gesprekken met Makers: Choreograaf Wies Bloemen & Danstheater Aya. Een lang kunstenaarsinterview met Wies Bloemen over hoe zij een succesvol danser, choreograaf en gezelschapsleider werd. Gesproken wordt over haar werkmethodes, artistieke praktijk en ontwikkeling. De gesprekken geven ook een goed beeld van de Nederlandse dans-scene, de ontwikkeling van de jeugddans, de praktijk van de podiumkunsten en de verschillende subsidiesystemen doorheen de tijd, hoe de jeugdprogrammering en kunsteducatie zich ontwikkelde.

De Nieuwe Dansbibliotheek D02 Anne-Beth Schuurmans hoopt met deze publicatie, waar kunstenaars en andere auteurs uit binnen- en buitenland aan hebben bijgedragen, inzicht te geven in het nog relatief weinig bekende genre ‘theater voor de allerkleinsten’. Vanuit dans en choreografie, scenografie en muziek wordt het werken voor en met de allerkleinsten (0-4 jaar) op verschillende manieren belicht. De artikelen laten zien hoe levende kunst bijdraagt aan de emancipatie en ontwikkeling van kinderen en kunstenaars. De publicatie daagt ook volwassen toeschouwers (ouders en begeleiders, leken en professionals, uit kunst en educatie) uit wat betreft hun opvattingen over wat dans en theater zijn, en voor wie het is. Het idee dat je voor interdisciplinair theater, experimentele dans en muziek per se een hoogopgeleide of ervaren toeschouwer moet zijn, wordt onderuit gehaald. Interdisciplinair Theater voor de Allerkleinsten gaat in op concrete artistieke praktijken, maar levert ook maatschappelijke en theoretische kaders voor reflectie en analyse. Het is geschreven in een voor iedereen begrijpelijke taal. Vanaf maart 2024 is er ook een Engelse editie beschikbaar.

In Saboteurs blikt een jonge illusionist terug op zijn leermeester; een mysterieuze overbuurman, geboren aan de andere kant van de oceaan, die hem de kneepjes van het vak bijbracht. Vanachter zijn goocheltafel probeert hij zijn lessen in de praktijk te brengen en de rol die hem is aangeleerd plichtsgetrouw te vervullen. Maar hoe meer hij zich over zijn leermeester herinnert, hoe minder betrouwbaar zijn herinneringen blijken te zijn.

In In de lift komt de wereld van een ambitieuze zakenvrouw  samen met die van een gevluchte jongeman. Gaandeweg wordt duidelijk hoe ver ze van elkaar vandaan staan, maar direct óók hoeveel overeenkomsten zij hebben. Opgesloten in een benauwde ruimte zijn ze ongewild op elkaar aangewezen.

This is NOT what I want to tell you: Rimah Jabr werpt licht op de golf van tieneraanvallen die plaatsvonden in 2015 en 2016 in Palestina. Deze reeks bijna dagelijkse ‘lone wolf’-mesaanvallen werden niet georganiseerd door militante groepen, maar weerspiegelde hopeloosheid en wanhoop, als een schreeuw om hulp, vooral onder jonge Palestijnen. Door het verhaal van Madama te volgen, leren we wat de tieners de wereld wilden vertellen.

In Two Ladybugs zijn de lotgevallen van drie personages, een Belgische vrouw, een Palestijns meisje en een Israëlische soldaat, nauw met elkaar verweven. De spelers voelen zich niet op hun gemak in deze nieuwe, vreemde wereld en dat verbergen ze niet voor het publiek.

Broken Shapes: Een jonge vrouw ontdekt, in een stad die al tientallen jaren bezet is, op de dag van haar vaders begrafenis, zijn architectonische tekeningen.  Vol van verdriet, verdwijnt ze in de  droomwerelden en plaatsen die hij creëerde.

--------------

In This is NOT what I want to tell you: she looks at the many attacks carried out by teenagers in Palestine in 2015 and 2016. The teens, all children aged between 10 and 15, were shot dead or sentenced to years in prison. The series of almost daily knife attacks by these lone wolves reflected the hopelessness and despair among the young people of Palestine. They wanted to send a message to the world, but were unable to convey this in ordinary language.

In Two Ladybugs the fates of three characters, a Belgian woman, a Palestinian girl and an Israeli soldier, are closely intertwined. The players don't feel comfortable in this new, strange world and they don't hide that from the public.

Broken Shapes: A young woman in a city that has been occupied for decades, on the day of her father’s funeral, discovers his architectural drawings. Overcome with grief, she slips into the dream worlds and imagined places that he created.

 

Schuldig Landschap: Het is 2030. Het landsbestuur wordt onder ede gehoord. Hoe zijn we omgegaan met ons oorlogsverleden, wat kleurde onze herinnering en waar keken we liever van weg? En hoe kon het weer misgaan?

Stuk Stoppelman: De Amsterdamse, Joodse arts Marie Stoppelman zat samen met broer Theo ondergedoken in Huize Wolfswaard in Wageningen. In 1944 werden zij verraden en opgepakt. Vervolgens was hun eindstation Auschwitz. Als arts kreeg Marie de kans aan de gaskamers in Birkenau te ontkomen, werd noodgedwongen Kapo en assisteerde Mengele bij zijn gruwelijke experimenten. Bij de bevrijding door het Rode Leger op 27 januari 1945 was Marie op sterven na dood.

THEATER NA DE DAM

DE VICKY. vertelt het verhaal van Vicky, een schoonheidsspecialiste die zichzelf heeft verloren in haar zoektocht naar hoe een perfecte vrouw te zijn. Op zoek naar bevestiging probeert ze verschillende vrouwen uit, als huiden. Niet meer wetend wie ze is, blijft ze binnen. Al waxend zoekt ze troost voor haar eenzaamheid. Haar en huid van haar klanten geven haar net genoeg warmte om te kunnen blijven bestaan. Maar hun blik ontwijkt ze. Vicky waxt enkel ‘achterkanten’.

Elke woensdagmiddag na school gaat Orpheus naar zijn oma Izzy. Ze drinken dan limonade, eten chips en gamen samen een potje. Oma Izzy wacht op ‘Oorfje’ in haar stoel voor het raam. Twee dagen geleden deed oma even een dutje tijdens het wachten. En toen Orpheus haar vond, werd ze niet meer wakker. Sindsdien zit hij te gamen. Hij speelt The underworld of Hades en hij is al in level 7: het schimmenrijk!

6+

Beter dood dan dit is een kleine, onsentimentele komedie over zelfdoding.

Nicole: 'Gisteren heb ik op het internet zelfmoordpillen gekocht, en een flesje Primperan tegen het braken want dat kun je bij de apotheker niet krijgen zonder voorschrift. Ik wilde er eigenlijk vandaag al mee aan de slag. Voor mij is zelfmoord homemade euthanasie, zoals zelfgeschilderde muren, zelfgebreide sjaals en zelfgemaakte mayonaise.'

Er is geen menselijker daad dan het aangaan van een liefdesrelatie. Er is niks mooier, niks intenser en niks intrinsiek griezeliger dan het openstellen van de eigen persoon tegenover een ander, in de hoop in de samensmelting met die ander ‘volledigheid’ te vinden. Eén en één maakt twee, en twee is volledig. Wat betekent het op een fundamenteel niveau om een relatie aan te gaan? Wat laat ons ons hele leven lang verlangen naar dat complete samenvallen met een ander persoon? En wat wil het zeggen als we dat dan doen?

BYE BYE DADDY a family business gaat over de nazaten van een pater familias die een zakenimperium heeft opgebouwd, puissant rijk is en op sterven ligt. Zijn kinderen zijn opgetrommeld om naar het ouderlijk huis te komen. In afwachting van zijn laatste zucht schieten ze in oude patronen, conflicten laaien op en is er tijd voor bekentenissen, gekonkel en oude vetes, veroorzaakt door ongeheelde wonden uit het verleden, waarmee de autoritaire patriarch zijn kinderen heeft opgezadeld. Als de ochtend gloort zien we of het sterven van de vader zijn kinderen dichter bij elkaar brengt of nog verder uit elkaar slaat.